Dag 24 (16 oktober)

Met het vliegtuig van Pakxé (Laos) naar Siem Reap (Cambodja)

Vandaag ruilen we Laos in voor Cambodja. De vlucht vertrekt een paar uur later dan vooraf was gepland, hierdoor hebben we de gehele ochtend vrij in Pakxé. Dus eindelijk een keer lekker uitslapen, wat ook zomaar lukte (tot half acht). Daarna dacht ik een lekker uitgebreid ontbijtbuffet te hebben in dit luxe hotel. Er was keuze uit rijst (natuurlijk), groenten (zagen er niet zo heel aantrekkelijk uit), worstjes (smaakten letterlijk naar plastic) en weer het alom bekende ei. Als ze hier normaal al zoveel eieren eten, hoeveel eieren zouden ze dan met Pasen eten???

Rond 11:00 uur is het de bus in en worden we naar het vliegveld gebracht. Nog geen tien minuten later staan we er al. Tijd om afscheid te nemen van de buschauffeur (en zijn vrouw) die ons twee overal heen gebracht heeft. Het vliegveld is erg klein. Er is één incheckbalie en één gate. Ook is het geen deel dat voor de douane is en een deel dat na de douane is. Je kan van het ene deel teruglopen naar het andere deel. Het wegen van de bagage (max. 15 kg!) gaat wel heel apart. Op een hele grote 'oude' wegschaal, die zeker niet geijkt is, gaan in één keer acht tassen en er wordt dan een gemiddelde berekend. De handbagage die al gecontroleerd is, inclusief sticker, gaat gewoon weer met ons mij terug de hal in. We kunnen dus nog erin stoppen wat we willen... In dit geval valt het wel mee, alleen wat souvenirs om de 'kippen' op te maken.

Aangezien we bijna het hele vliegtuig voor ons zelf hebben, slechts vijf andere personen die meevliegen, vertrekt het vliegtuig zodra we er allemaal zijn. Dat was al twintig minuten voor de officiële vertrektijd. Da's nog eens makkelijk! Het is maar een kort vluchtje. Met nog geen uur vliegen zijn we in Siem Reap in Cambodja. De vlucht verloopt wel met wat luchtzakken, maar dat houdt het spannend.

We worden met een bus van het vliegveld gehaald. Het blijkt dat het in Siem Reap al drie dagen continue geregend heeft. Vanaf het vliegveld tot ver in de stad staan de straten onder water. Wisselend van slechts een centimeter of tien tot wel een halve meter. Toch rijden de fietsen en brommers alsof er niets aan de hand is. Ze krijgen zo nu een dan ook nog eens een flinke golf water over zich heen van de auto's die langs hun rijden. Helaas geen foto's van...
Voor de komende twee dagen wordt trouwens ook nog volop regen verwacht. Da's minder, want we zijn hier maar twee dagen. Hopelijk kunnen ze hier in Cambodja net zo slecht het weer voorspellen als in Nederland. Ik zag trouwens dat er al wat nachtvorst voor het weekend voorspeld werd bij jullie. EINDELIJK!

Het hotel ligt weer bijna in het midden van het centrum. Ook hier hebben we weer een goed hotel, met dit keer zelfs een zwembad! Als de regen nou wegblijft, kunnen we daar ook nog gebruik van maken. Als is zwemmen in de regen natuurlijk ook best leuk. We hebben na aankomst gelijk een briefing over wat we de komende twe dagen allemaal kunnen gaan doen in Siem Reap. Daar hoef ik niet lang over na te denken. Ik wil twee dagen naar de tempels van Angkor Wat. Voor morgen huren we (Patrick, Dieny en ik) een tuktuk die ons langs de verschillende tempels zal brengen. We spreken met de bestuurder van de tuktuk af dat hij ons om 5:00 uur moet komen ophalen, want we willen de zonsopkomst bij Angkor Wat zien.

Voor vanavond hebben we nog wel wat speciaals op het programma staan. We gaan naar een Bachconcert op de chello van een Zwitserse arts (Dr. Beat Richner). Wat is nou het geval?
In Cambodja moeten de mensen zelf de kosten van de medische hulp betalen. Aangezien de kosten hoog zijn en de mensen weinig verdienen, gingen (en gaan) veel Cambodjanen niet naar het ziekenhuis, waardoor er veel (onnodig) komen te overlijden. Om te zorgen dat kinderen wél altijd geholpen worden, kunnen ze naar het ziekenhuis van Dr. Beat. Ze worden daar namelijk gratis geholpen. Dr. Beat heeft in 1974 en 19745 het eerste ziekenhuis voor kinderen opgezet in Cambodja. Alleen ten tijde van het Pol Pot bewind is dit ziekenhuis gesloten. Na het einde van de burgeroorlog heeft de koning van Cambodja Dr. Beat gevraagd het ziekenhuis opnieuw op te zetten. Inmiddels zijn er al vijf kinderziekenhuizen in Cambodja waar kinderen gratis geholpen worden. Op jaarbasis zo'n 500.000 kinderen! Het geld hiervoor moet voor het grootste deel komen van donaties.

Hiervoor treedt Dr. Beat elke zaterdag op met zijn chello in de collegezaal van het ziekenhuis, onder zijn 'artiestennaam': beatochello (www.beatochello.com). Het wordt een leuk concert (van 1,5 uur) waarin informatie over het werk van het ziekenhuis wordt afgewisseld met klassieke stukken gespeeld op de chello. Niet wat je in Cambodja zou verwachten, maar de zaal zat vol (en dat schijnt zo elke zaterdag te zijn) en het geld stroomde na afloop binnen...

Daarna is he terug naar het hotel. Morgen om 4:30 uur op voor het bezoek aan Angkor Wat.