Dag 30 (22 oktober)

De terugreis naar Nederland III

00:00 uur (Thaise Tijd), we staan klaar op de startbaan van Bangkok. We vertrekken dus mooi op tijd richting Duitsland. Ik zit op rij 47 stoel F. Dus helaas niet bij het raam. Maar van naar buiten kijken had toch niet veel gekomen, want ik ga liever de binnenkant van mijn ogen bekijken...

Een kwartiertje later zitten we op 9.000 meter hoogte en vliegen we zo'n 930 km/u. Nog slechts 9.000km te gaan voordat we in Frankfurt zijn. Het lampje 'Fasten seatbelts' gaat uit. We krijgen zo lekker warm eten. En rond 00:45 uur (normaal slaap ik dan al even) zitten we aan de kipfilet met rijst (natuurlijk) en wat ondefinieerbare groenten. De koffie sla ik maar over, want ik wil nu echt slapen.

Dan begint het vliegtuig lekker te schudden. 'Fasten sealbelts' gaat en en we krijgen te horen dat er wat (grote) turbulentie aan zit te komen. Boven Thailand valt het nog wel mee, maar zodra we boven de Golf van Bengaal zitten, neemt de turbulantie nog wat verder toe. Van slapen is nog even geen sprake. Af en toe neemt het wat af, maar zodra je denkt dat het over is begint het wel weer op nieuw.

De komende uren als we boven India, Pakistan en Afghanistan zitten blijft het maar turbulent. Maar ik vermoed dat ik rond een uurtje of drie wel even in slaap val. Vervolgens wordt ik nog een keer of twintig wakker en val ik weer twintig keer in slaap. Kan dus ook niet zeggen dat ik erg uitgerust ga aankomen in Frankfurt.

Het is even voor 05:00 uur (Europese tijd!) we hebben inmiddels 10 uur gevlogen, jullie liggen nog lekker te slapen en voor ons wordt een 'heerlijk' ontbijt voorbereid: gebakken aardappeltjes, gebakken ei (natuurlijk) en wat groenten. Tja, wat zou je anders rond dit tijdstip moeten eten??? De koffie is trouwens wel heeeeel erg welkom. Een tweede bakje ook! Moet natuurlijk 'wakker' worden uit een diepe slaap...

We vliegen op dat moment net boven Polen, Krakau. De hoogte is 11.500 meter, de snelheid is 800 km/u, buiten is het min 59 graden en we hebben nog zo'n 700 km te gaan. Het gaat nu opschieten. Gelukkig, want mijn benen kunnen wel weer wat beweging hebben. Ik ben trouwens nog de enige die met een korte broek aan zit (en het nog steeds warm heeft). Zo'n beetje de rest van het vleigtuig zit met een dekentje, omdat ze het 'koud' hebben.

Om 06:10 uur landden we op het vliegveld van Frankfurt. Als een grote kudde dieren lopen we weer allemaal richting de douane. Na de pascontrole lopen we richting de volgende vertrekhal voor de allerlaatste vlucht van vandaag, naar Amsterdam. Via een zéér lange gang komen we aan de andere kant van het luchthaven gebouw. Hier mogen we wéér door de douane. Alleen voordat je bij de douana zelf bent, moeten we zes keer zigzag lopen tussen de hekken door. Net of je in de Efteling bent, alleen ontbreken hier de bordjes met 'vanaf hier nog 30 minuten wachten'...

Bij de bagagecontrole gaat voor de 'tigste' keer deze vakantie moet alles uit de broekzakken, laptop uit de tas en apart op de band, broekriem af en schoenen uit. Ik ben nog net niet zoveel afgevallen deze vakantie dat mijn broek op mijn hielen zakt, maar ik hoop toch wat kilootjes kwijt te zijn. Dat zien we morgenochtend op de weegschaal wel. Dit keer hoef ik niet extra gescant te worden, wat in Bangkok nog wel het geval was. Die metaaldetectoren zijn blijkbaar overal anders afgesteld.

Maar dan zijn we waar we nu zijn: In vertrekhal A bij Gate 13.
13 is een geluksgetal!


Toch?