Dag 29 (21 oktober) II

De terugreis naar Nederland II
– live vanaf vliegveld Bangkok -

Om drie uur worden we bij het hotel opgehaald door een klein busje. Het vliegveld is slechts 15 minuten rijden. Alleen door het drukke en chaotische verkeer van Phnom Penh komen we pas 45 minuten aan. Maar geen probleem, we hebben nog zo'n 1,5 uur de tijd voordat het vliegtuis vertrekt.

Voor de vluvht van Phnom Penh naar Bangkok mag je (slechts) 15kg aan bagage meenemen. Als ik normaliter op vakantie ga heb ik al moeite om onder de 20kg te blijven! Door maar wat spullen achter te hebben gelaten in het hotel. Nee, niet jullie souveniers. Maar meer spullen zoals shampoo, mousse, tandpasta, enz. Daarnaast heb ik ook afscheid moeten nemen van mijn 'Thermen Holiday badslippers', waarmee ik een deel van de zware tocht heb gelopen en alle andere dagen dat mijn bergschoenen weer eens drijfnat waren. Toen ik mijn tas op de band zette stond er op de meter: 14,2kg. Toch nog teveel weggedaan...

Op de luchthaven wordt regelmatig omgeroepen dat je slechts 7kg aan handbagage mee mag nemen en dat hier streng op gecontroleerd wordt. Voor de zekerheid zet ik mijn rugzak met camera, snoeren, NDS, Ipod, boeken, lenzen op de weegschaal. 10,5kg. Oeps, dat is dus 3,5kg te veel. Hoe gaan we dat oplossen? De camera doe ik maar los om mijn nek. Gelijk heeft mij broek zeer grote zakken, hier kan ik flink wat boeken in kwijt. Het lijkt er net nog niet op of ik een pofbroek aan heb. Maar die zou ik nog als smoes kunnen gebruiken, want we vliegen toch naar Frankfurt. Het laatste deel van mijn teveel aan spullen kan ik even in de rugzak van Patrick kwijt. Nogmaals de rusgzak op de weeg schaal: 7kg precies. Ook weer opgelost.

Maar ondertussen staan we al ruim een half uur aan de incheckbalie voordat we geholpen worden. Het duurt geen uur meer voordat het vliegtuig vertrekt. Als de instapkaarten geregeld zijn en de bagage afgegeven is moeten we alleen nog even langs het loket om $25,- te betalen aan luchthavenbelasting. Ze weten hier prima hoe ze het geld binnen moeten krijgen. Dat betalen is trouwens snel geregeld. Maar da's altijd al zo: het geld gaat er sneller uit, dan dat het binnenkomt.

We willen nog even met z'n allen een kop koffie dan voordat we op het vliegtuig stappen. We hadden nog wat over van de (fooien)pot. Op het moment dat we gaan bestellen hebben we echter nog maar 25 minuten voordat de Gate sluit. Snel bestellen dus. Dat bestelling gaat lekker snel, alleen het van de koffie duurt wat langer. Blijkbaar moesten ze de koffiebonen nog branden. Het is geen 10 minuten meer als de koffie twee voor twee verschijnt. Op dat moment worden we via de luidspreker opgeroepen direct naar de Gate te komen, anders sluiten ze. De koffie wordt snel achterover gegooid. We zijn precies op tijd bij de Gate.

Zodra we in het vliegtuig zitten begint het taxiën al. Van de twee uur wachttijd hebben we in ieder geval weinig gemerkt. En even later zitten we in de lucht. Eén van de Thaise stuwardessen begint in het Thais één en ander uit te leggen, alleen ze doet dat op een beetje zingerige manier. Het lijkt er op dat ze iets te veel op hebt. Maar wellicht klinkt het Thais een beetje zingerig?! Alleen dan gaat ze over op het Engels (maar dan op een 'Thaise' variant). En ja hoor, ze spreekt niet, maar zingt het verhaal aan elkaar. Inclusief “If you happy and you know it klap your hands,....” Vervolgens ligt het hele vliegtuig in een deuk. Waar de stuwardes waarschijnlijk niet geheel blij mee was.

De vlucht naar Bangkok zou zo'n 1:10 uur duren, maar met 0:40 uur landden we al op het vliegveld. In het vliegtuig hebben we alweer twee formulieren moeten invullen met onze persoonlijke gegevens, functie, salaris (ze vragen nog net je pincode niet) en hoe lang je blijft (wat dacht je van 5,5 uur?!). Met deze kaarten gaan we naar 'Immigration' (net of je wilt gaan emigreren naar Thailand). Ook wordt er tijdens de pascontrole weer een foto van je gemaakt. Ik denk dat er deze vakantie wel meer dan 10 foto's van me gemaakt zijn aan de verschillende grensovergangen. Maar goed we krijgen een stempel dat we het land binnen zijn.

De volgende stap is de tassen ophalen aan de band. Dat gaat wonderbaarlijk snel. En dan komt het onvermijdelijke moment: afscheid nemen van onze reisleidster Evelien. Zij vliegt (morgen) namelijk door naar Nieuw Zeeland (om daar binnenkort een paar reizen te begeleiden). Ze was trouwens een prima reisleidster, altijd aandacht en interesse in iedereen en regelde alles wat je vroeg. Maar aan alles komt een eind.

Met de tas gaan we weer naar de volgende incheckbalie, voor de vlucht van Bangkok naar Frankfurt. Ook al gaat de vlucht pas over 5,5 uur, we kunnen al inchecken. We hoeven gelukkig niet nog met de tas rond te lopen. Aangezien nu weer 20kg mogen meenemen stop het teveel aan gewicht van de handbagage in mijn tas. Is dat probleem ook weer opgelost.

Dan nog één laatste stap: weer opnieuw door de pascontrole. Hebben we nog geen half uur geleden een stempel gekregen dat we Thailand binnen gekomen zijn, staat er nu alweer een stempel naast dat we het land weer uit zijn. Hoe houden we mensen bezig...

Vanaf nu is het wachten tot we aan boord kunnen van de vlucht naar Frankfurt. Op dit moment is dat nog een goede twee uur wachten. Het wachten schiet dus alweer op...