Dag 20 (12 oktober)

Met de bus van Ban Khong Lor naar Savannakhet

Sabaidee!

We gaan de komende dagen in een sneltreinvaart richting de delta van de Mekong. Vandaag rijden we iets meer dan 300 km, naar Savannakhet. Zoals elke dag rijden we rond acht uur weg met de bus. Het eerste uur rijden we dezelfde weg terug als twee dagen geleden gekomen zijn. De weg loopt namelijk dood in Ban Khong Lor. Ik vraag me af of er 40 kilometer terug een bord stond dat deze weg dood loopt, anders wordt het een flink stuk terug rijden...

Als we de weg weer helemaal weer terug hebben gereden draaien we hoofdweg 13 op, zeg maar de Loatiaanse A13. Het voordeel van de wegen hier is dat ze nooit file hebben. Dus wat dat betreft kunnen we lekker doorrijden. Alleen staan er ZEER regelmatig koeien, ossen, honden of geiten op de weg. Met flink wat toeterwerk van de chauffeur lopen ze over het algemeen wel direct van de weg af. Soms moeten we goed afremmen en slalommen tussen de beesten door.

Na een uurtje of twee rijden hebben we onze eerste stop. Gewoon een klein dorpje, helemaal niets bijzonders. Koffie of Lao thee. Alleen krijgen we er vandaag een lekker hapje bij: er is keuze uit gefrituurde krekel of kever. Het schijnt lekker te zijn. Gewoon bij de vleugels beethouden en de rest in je mond stoppen en bijten. Voor vandaag besluit ik maar even vegetariër te zijn en sla dit heerlijke maaltje maar af.

Even later rijden zitten we weer in de bus en hebben we een rit van bijna twee uur voor de boeg. Dan komende we in de stad (ben de naam even kwijt) waar we gaan lunchen. Op aandringen (of was het opdringen) van de gids gaan we bij een restaurant zitten. Alleen de kaart is erg onduidelijk (een groot deel van de kaart is niet eens in het Engels vertaald) en ook het personeel spreekt ook geen woord Engels. Ik besluit de lunch maar te laten voor wat het is en even een stukje de stad in te lopen. Natuurlijk is er wel weer en Wat te bekijken. Alleen hebben ze hier op het terrein van de Wat een kermis opgebouwd. Eén ding komt me bekend voor: ballonnen met dartpijlen kapot gooien. Ook een treintje dat een rondje rijd op een rails komt nog wel aardig overeen met een draaimolen bij ons, maar verder begrijp ik niet wat de bedoeling is van de andere kramen. Een bord met een kip, garnaal, vis en nog iets anders met een draaischijf?! Allemaal 1,5 liter flessen met een gekleurde vloeistof die allemaal op een bepaalde afstand op de grond liggen?! Ik laat het er maar bij en loop terug richting het restaurant waar de andere net klaar zijn met hun lunch.

We rijden weer verder. De volgende stop is weer over een uurtje of twee. Dat is bij Wat That Ing Han, net even buiten onze eindstop van vandaag, de stad Savannakhet. Even dachten we, weer een Wat. Maar dit wordt een bijzondere stop, want gaan op onze knieën voor de monnik, die ons vervolgens zal zegenen (en reken maar dat je er nat van wordt). Daarna moeten we één voor één voor hem komen zitten en krijgen we een geluksbandje om die ons geluk moet gaan brengen. En dat hij geluk brengt blijkt al snel, want ik loop nog niet weg van de tempel en krijg ik een sms van de Staatsloterij. Op mijn lot is een prijs gevallen. Vanavond maar eens even kijken hoe groot die prijs dan wel niet mag zijn... Weet alleen niet of het geldt dat de trekking al twee dagen geleden is geweest. We moeten het bandje wel minimaal drie dagen omhouden. Een combi van geel, rose en wit is eigenlijk niet helemaal aan mij besteed, maar als ze geluk brengen hou ik het nog wel even om.

Daarna is het nog 20 minuten rijden naar Savannakhet. Ons hotel ligt even buiten het centrum van de stad. Het is een minuut of tien lopen naar de Mekong, waar alle restaurantjes zitten. Hopelijk met wifi zodat ik de afgelopen dagen weer online kan zetten. Zoals je ziet heb ik een internetcafé gevonden. Alleen toen we op zoek waren naar een restaurant begon het te onweren en licht te regenen. Toen we net een leuk restaurant hadden gevonden brak het noodweer los en kwam het weer met bakken uit de hemel. En even later vielen de lichten in de hele stad uit. Gelukkig dit keer van korte duur. En gelukkig maar, want het eten stond nog niet op tafel...

Daarna zal het weer een dag of drie stil blijven, want we gaan weer twee dagen op trektocht. We bezoeken twee eilanden in de Mekong delta: Don Daeng en Khone eiland. Daar gaan we weer veel leuke dingen doen: Wat Phu tempel bezoek (een Khmertempelcomplex uit de 6e tot 8ste eeuw), overnachten we bij de lokale bevolking thuis, bezoeken we de watervallen van Phepeng en die van Lipphi en nog veel meer. Maar daarover meer over een aantal dagen...