Dag 10 (2 oktober)

Luang Prabang

Vandaag wordt zo'n beetje de eerste dag als 'gewone' toerist in Laos. Gewoon de stad verkennen en de gebouwen in de stad bekijken. Wat dat betreft dus een beetje 'saai' verhaal vandaag, maar de foto's zeggen waarschijnlijk des te meer...

Na het ontbijt in de tuin van het hotel pak ik de kaart van Luang Prabang er eens bij. De stad staat vol met grote en kleine 'Wat'-s. Een 'Wat' is een Boeddistische tempel. Daar gaan we er een aantal eens van wat dichterbij bekijken.

Ik loop de straat van het hotel uit en sla rechts af. Dit is de straat die achter de berg die midden in de stad ligt langs loopt. De beklimming van die berg staat voor morgen op het programma. Vandaag maar eens een dagje rustig aan doen. Zodra ik de berg voorbij gelopen ben kom ik de eerste Wat tegen. Wat Siphouthabat. Hij ziet er enigszins vervallen uit. Ik loop wat rond op het terrein en zie nog wat monninken op een muurtje zitten. Altijd leuk voor een foto, maar verder niet bijzonder. Ik loop door naar de volgende Wat. Een klein stukje verder in de straat.

Hier staat Wat Si Khoum Muong. Bij deze Wat staat een Boeddha uit Siam uit 1729. Deze Wat is de zetel van de boeddistische patriarch van de stad.

De derde Wat is Wat Sene Soukharam. Bij deze Wat staat een boeddha van 6 meter hoog. Deze Wat is nu de residentie van de abt van de provincie Luang Prabang. Bij de volgende Wat, Sophikharam zitten een paar monnikken onder een boom te studeren, Ik ben er maar eens naast gaan zitten om te kijken wat ze aan het studeren zijn. Ik wilde wel even met hun op de foto. Of zij ook met mij op de foto wilden...

Als tussendoortje ga ik eerst maar eens een lekker kopje (echte) koffie halen bij 'Le café Ban Vat Sene'. De Laotiaanse koffie is tot op heden niet heel veel meer geweest dan water met een soort van koffie smaak... Ik ga lekker op het terrasje zitten en geniet van en extra grote mok, ondertussen geniet ik ook van wat er op straat gebeurd en bij de school aan de overkant van de straat. Altijd goed/leuk om mensen te bekijken... Na een half uurtje sta ik op om verder te gaan, al had ik er nog wel een paar uur kunnen blijven zitten.

Ook bij de volgende Wat, Siboun Heuang, zitten een aantal monnikken te studeren. Eentje spreek me in het Engels aan. Ik loop er naartoe en vraag waar ze mee bezig zijn. Ze zijn een Engelse les aan het voorbereiden. Eén van de monnikken zegt dat hij ook wat Duitse woordjes kent. Dan moet hij natuurlijk ook wat Nederlandse woordjes leren... Dus ik leer hem wat standaard Nederlandse woordjes als Hallo, Tot ziens en natuurlijk Scheveningen. 'Sch' blijft altijd moeilijk en leuk voor niet-Nederlanders. Helaas gaat de schoolbel en moeten zij hun klas in. Ik loop weer verder naar de volgende Wat.

Dit is Wat Khiri. Deze Wat is niet heel anders dan de andere dan ik hiervoor gezien heb. Wel staat er een mooi oude villa bij. Zoiets wil ik wel hebben, maar dan toch in een ander land. Nog maar even doorsparen... Ook staat er een héél klein (met de nadruk op héél klein) museumpje bij met oude foto's van boeddistische monikken. Ik werp een blik naar binnen en denk: laat maar. En terwijl ik wegloop: nu ik er toch ben... Ik trek mijn schoen wéér uit. O ja, dat was ik vergeten te vertellen. Zodra je een tempel binnen gaat moeten de schoenen uit. Dus dit wordt de zoveelste keer dat ik mijn schoenveters los maak en mijn schoenen uit trek (ook hier komen die open sandalen met klitteband goed van pas...) Ik ga naar binnen. Er hangen allemaal portretten van boeddistische monikken van begin 20ste eeuw. Leuk, maar allen zo'n hoofd zegt mij niet zoveel. Na twee minuten ga ik weer naar buiten, alleen vergeet ik even dat die Loatianen niet zo heel groot zijn en hun gebouwen dus ook niet. Met mijn kop knal ik tegen de bovenpost van de deur. Even dreunt het flink door en doe natuurlijk net of er niets aan de hand is. Maar niet veel later zitten er twee flinke builen op mijn hoofd...

Snel door naar de volgende, en mooiste, Wat. Wat Xieng Thong. Deze tempel is gebouwd in 1560 door koning Setthathirat. Xieng Thong betekend Gouden Stad. Dus veel in deze tempel is met goud – blad goud belegd. Allereerst bezoek ik een bijgebouwd waar de lijkwagen van koning Sisavangvong staat. Hij was meer dan 50 jaar koning. De lijkwagen is 12 meter hoog en heeft de vorm van een schip. Daarna ik Wat zelf. De sim (heiligdom) heeft een zeer mooi glasmoizaïek in de vorm van een groene wensboom (sorry, geen mooie foto van). Binnen in de Wat staat een erg mooie en grote boeddha, daarnaast nog vele kleinere boeeddha's.

Lunchtijd! Ergens op de boulevard langs de Mekong zoek ik een leuk terrasje op. Eerst maar even de dorst wegwerken met een lekkere vers geperste lemon juice, dan nog een potje Lao thee (in tegenstelling tot de Lao koffie is die erg lekker) en een knoflookbrood. Die laatste zag er iets anders uit dan verwacht: een geroosterde pistolet doormidden gesneden met daarop allemaal stukjes knoflook. Maar het smaakte prima, alleen rook ik volgens mij iets minder...

Daarna loop ik via een kleine markt terug naar het hotel. Genoeg toeristje gespeeld voor vandaag. Een kwartiertje later zit ik lekker onderuit in de tuin van het hotel. Even een plan de campagne maken voor morgen, want er zijn nog een aantal zaken die ik persé wil zien voordat we overmorgen deze mooie stad weer verlaten. Maar daar lezen jullie morgen meer over.

De plannen voor vanavond zijn: lekker de markt over om nog wat souveniers te scoren. Helaas kan ik niet vertellen wat ik allemaal heb gekocht, maar ik kan vertellen dat het me aardig is gelukt, want ik kwam met vier tasjes terug in het hotel. Natuurlijk niet voordat ik nóg een keer een massage van 1,5 uur heb genomen. Ik kan er ook niets aan doen, die massages zijn prima en kosten werkelijk niets, nog geen 7,50 euro voor 1,5 uur...