Dag 17 (9 oktober)

Vientiane

Vanmorgen ga ik met Evalien, Dieny en Patrick op pad. Direct na het ontbijt verlaten we het hotel en lopen we in de richting van 'The Morning Market'. Het moet één groot gebouw zijn waar over meerdere etages Latianen hun koopwaar aanbieden. Als we daar komen blijkt het midden van het gebouw verdwenen te zijn en is veranderd in één grote bouwput. Aan beide kanten hiervan staan nog wel delen van de oude Morning Market. Letterlijk via de bouwplaats kunnen we de Morning Market op. Aan verboden toegang van onbevoegden of het dragen van een helm op de bouwplaats doen ze hier niet. Gewoon niet kijken en doorlopen...

We lopen het eerste deel op van de markt. Dit blijkt met name de kant met de huishoudelijke artikelen te zijn. Het leukste (en handigste??) wat ik hier tegenkom is een heel klein oventje (met een beetje geluk nét groot genoeg voor één crossantje) met daar aan vast een kopzetautomaat (met een beetje geluk nét groot genoeg voor één kopje koffie. Da's nog eens wat anders dan die Amerikanen waarbij alles GROOT moet zijn. We lopen in het buitenste pad van de markt, waarvan de rechterkant grenst aan een shopping mall. Langs deze staan over een breedte van zo'n 300 meter allemaal airco's direct naast elkaar, en dan ook nog eens twee rijen boven elkaar. Ik schat dat er zo'n 250 airco's hangen, als het er niet meer zijn...

We lopen de tweede verdieping op. Hier is de afdeling met het zilver, goud en de stoffen. Aangezien we hier niet naar opzoek zijn lopen we in een redelijke sneltreinvaart terug naar de andere kant, richt de bouwplaats. Daar verlaten we het ene deel van de markt en ga naar de andere kant. Hier bevindt zicht het deel met groenten en fruit, maar ook met hele andere koopwaar, zoals neushoorns, schilpadden, huiden en nog veel meer waar, waarmee je als je Nederland binnen probeert te komen, problemen krijgt met de douane...

We laten de markt voor wat het is en lopen verder, in de richting van de Laotiaanse versie van de Franse Arc de Triomphe. Ook hier staat hij midden op een plein en kan je hem beklimmen (maar dat doen we niet). Hij is wel een stukje kleiner dan zijn Franse broertje (of zusje). Eigenlijk willen we ook nog even naar Wat Pha That Luang, maar deze ligt nog een flink stuk verderop. We regelen een Tuktuk. Niet dat het heel moeilijk was, want die staan werkelijk op elke straathoek te wachten. Alleen even afdingen voor de juiste prijs. Maar even later rijden we richting de Wat. Ik weet ik heb er al veel bezochten en er zullen er nog wel een aantal volgen, maar deze is helemaal van bladgoud. Dus toch maar even kijken.

Als we daar tien minuten later aankomen horen we dat het begint te regenen, zeg maar weer plensen. Alleen het leuke is dat dit zo'n tien meter verderop is en dan wij nog steeds in de volle zon staan. De bui gaat echt op een paar meter aan ons voorbij. We betalen de toegang en lopen het terrein van de tempel op. Er zijn net een paar busladingen met boeddisten aangekomen en met werkelijk tientallen (honderdtallen) willen ze allemaal tegelijkertijd om de tempel heen lopen en vervolgens een bloem en wierook bij het boeddhabeeld zetten. Op een gegeven moment ontstaat er een klein brandje, want de bloemen en wierook staan zo dicht op elkaar gepakt dat het in de brand vliegt.

De tuktuk is op ons blijven wachten en brengt ons terug naar het centrum van de stad. Of beter gezegd naar Joma, het is gewoon weer tijd voor een lekkere mok koffie met een stukje taart erbij. Daarna is terug naar het hotel om weer even te relaxen. Niet dat we daar veel tijd voor hebben, want om één uur zitten we, Dieny, Patrick en ik alweer in de tuktuk richten een volgende Wat, Wat Sok Pa Luang. Eigenlijk gaan we voor een meditatietraining, maar daar zullen we uiteindelijk niet bij terecht komen. Denk dat ik nooit meer de rust zal vinden om ens een keer niets te doen...

Er is echter nog iets heel anders op het terrein van deze Wat die gelegen is in de bossen even buiten Vientiane. Dat is een grote hut, waar ze een heel lekkere kruidensauna hebben. Als we daar aankomen moeten we ons omkleden, we krijgen een soort Laotiaanse omslagdoek. Na het omkleden klimmen we een plek met banken in de hut op. Even ontspannen. Niet heel veel later gaan we voor de eerste keer de kruidensauna in. Een ruimte van zo'n twee bij twee meter. De sauna is heerlijk warm en staat vol met kruidige rook. Na een minuut of twintig flink zweten ga ik de sauna uit en val ik neer op een bank. De Lao thee staat al klaar. Even van het zonnetje genieten en een beetje afkoelen. Na een minuut of 15 ga ik nogmaals de sauna in. Nog even wat meer van dat luie zweet eruit. Na de tweede keer hou ik het voor gezien. Ik neem nog een kopje thee en ga even douchen. Nou ja douchen, in het bos staat een grote regenton met een plastic bakje. Vul het bakje met water uit de ton een gooi het over je heen en je hebt een douche...

Na het douchen krijg ik een handdoek en een droge omslagdoek. Nu is het tijd voor een uurtje gemasseerd worden. Ik ga liggen en laat me weer heerlijk kraken... Dat wordt flink nafkicken na deze vakantie, maar voorlopig geniet ik er nog even van. Om vier uur begon de meditatietraining door de monnikken bij de Wat. We verlaten echter pas na vier uur de hut. We gaan nog wel even kijken, maar besluiten er niet meer bij te gaan zitten om ze al begonnen waren. Ruud & Ralph zitten er wel bij, dus vraag ik morgen wel even hoe het was. We regelen weer een tuktuk en laten ons teugbrengen naar het centrum.

Mijn was moet inmiddels wel klaar zijn en die haal ik dus even op. Dit keer geen kleding van anderen erbij. Het ziet er weer schoonuit en is netjes opgevouwen. Dat kan de tas weer. Die pak ik maar gelijk weer in, want morgen verlaten we Vientiane en rijden naar het Hinboun Natuurpark, welke bekend staat om zijn oerbossen, grotten en ondergrondse rivieren. Dat alles gaan we de komende dagen meemaken...

Nog even de jarigen van vandaag, Miranda en Martin, een sms sturen en hun nog vele jaren wensen en dan mijn bed in. Morgen weer vroeg op...