Dag 8. http://www.lavialla.nl

Afgelopen nacht heeft het hier flink gespookt, het begon met wat regen, maar daarna werden het flinke plensbuien en ook nog wat onweer erbij. Dat is zo'n beetje de hele nacht doorgegaan. Maar toen we vanmorgen wakker werden was het droog, waren er nog wel wat wolken, maar ook was er al flink wat zonneschijn. Hopelijk houden we dat zo vandaag.

Deze ochtend gaat een 'wens' in vervulling. We brengen een bezoek aan Fattoria La Vialla (http://www.lavialla.nl). Waarschijnlijk zegt het de meesten helemaal niets, maar voor anderen des te meer. Het is de Fattoria waar wij in Nederland onze echte Italiaanse producten (online) bestellen. Vandaag gaan we eens kijken hoe het op de fattoria er aan toe gaat en komen we onze 'bestelling' gewoon ophalen.

De fattoria ligt slechts 8,5 kilometer af van ons overnachtingsadres. Dus met een minuut of tien na vetrek staan we al bij ze voor de deur. We hopen dat ze inmiddels open zijn, maar daar aangekomen blijkt dat we zeker niet de eersten zijn. Er lopen meer Nederlanders (en Duitsers) rond die hun producten thuis via de site bestellen. We bezoeken eerst een stal, althans zo lijkt het op het eerste gezicht, maar binnen is het een grote drukte van mensen en machines die allerlei producten, zoals pasta en pastasauzen aan het maken zijn. Het idee dat er slechts een paar mensen alles nog met de hand aan het maken zijn kan overboord, hier werken nu tientallen mensen (en machines) om alles van de vele honderden hectaren land te verwerken.

Daarna bezoeken we nog de 'wijnkelder' waar vele vaten wijn liggen opgeslagen, de oven waar onder andere de broden gebakken worden en, natuurlijk, de winkel. Hier gaan wij even wat zaken inslaan: meerdere flessen wijn, olijfolie, pasta en pastasauzen. Daar kunnen we wel weer even mee vooruit. Ik zou zeggen kom binnenkort eens eten. Nee, ik neem geen eten meer mee naar het werk...

We lopen nog een rondje over het terrein, lopen nog even langs het huis van de familie. Bij het huis staat één grote boom waaronder de lange tafels staan en waar met de hele familie gegeten kan worden. Opa komt net uit de tuin met verschillende verse groeten en moeders is bezig met de was. Je zou eigenlijk willen blijven zitten om vanavond mee te eten, maar helaas zijn we niet uitgenodigd en lopen we met onze handen vol drank- en etenswaren weer richting de auto.

Wij gaan vandaag een (tweede) rondje maken door het Chianti-gebied. Van de fattoria in Castiglion Fibocchi rijden we naar het bergdorpje Lucignano. Niet dat er heel veel bijzondere zaken te zien zijn, maar het ligt op een mooie plek en staat bekend als (één van de vele?!) wijndorp. Aangezien het nog vroeg in de morgen is als we daar aankomen, houden wij het bij een kop koffie op een terras en maken we een rondwandeling door het dorpje.

Daarna stappen weer in de auto en rijden in de richting van Montalcino. Weer rijden we door het echte Toscane: mooie glooiende heuvels waar bovenop de grote landhuizen staan van de verschillende wijnmerken. Aan de lange oprijlanen met cipressen er naast is 'af te lezen' hoe de zaken er voor staan. Sommige hebben een oprijlaan van enkele honderden meters.

In Montalcino staat een oud fort, waar niet veel meer dan de muur en wat torens van over zijn. Wel ligt het op het hoogste puntje van de berg en heb je er een mooi uitzicht over de lager gelegen gebieden. Het is inmiddels rond lunchtijd en we stappen een Italiaans winkeltje binnen waar je naast Italiaanse wijn en vleeswaren kan kopen ook kan eten. Even later zitten we tussen de Italianen aan een klein tafeltje. We bestellen wijn en brood met een ansjovis-pesto. Daarnaast zit er nog flink wat peper door de pesto. Gelukkig hebben we genoeg wijn om het af te blussen...

Met een goed gevulde maag rijden we in de richting van Pienza. De lucht begint inmiddels weer wat te betrekken en niet veel later begint het te regenen. Aangezien Pienza ons niet echt aantrekkellijk lijkt rijden we gelijk door naar het volgende dorp: Montepulcino. Ook weer een wijndorp en ook weer gelegen bovenop een berg. Ook met de dreigende luchten ziet het landschap van Toscane er schitterend uit. Bovendien is het alweer droog en schijnt de zon als we in Montepulcino aankomen. Ook staat de thermometer al weer op 24.

Op de parkeerplaats waar we de auto neerzetten mogen we maximaal 1 uur staan, gratis nog wel. We hebben dus één uur om Montepulciano te bekijken. Maar vanaf de parkeerplaats lopen we zo recht de hoofdstraat in. We willen naar de belangrijkste gebouwen van de stad: het stadhuis en de basiliek. Beide gelegen aan een groot plein. Je hoeft er alleen maar even voor naar het hoogste punt van de stad te klimmen...

Binnen dat uur lukt dat prima, er is zelfs nog tijd genoeg over om nog maar eens een lekker Italiaans ijsje te nemen. Er zijn smaken genoeg, dus we kunnen nog even vooruit. Daarna lopen we terug naar de auto en rijden we alweer door naar de volgende plaats. We rijden door naar Umbrië, naar Castelione del Lago. Een plaats gelegen aan een groot meer, met natuurlijk weer een fort. In deze stad is het niet zo druk en we willen als het mogelijk is nog het fort bezoeken. Maar het enige dat we vinden zijn deuren en hekken die op slot zitten.

Als we teruglopen richting de 'winkelstraat' zien we dat het oude stadhuis wel open is. Dan gaan we die toch bezoeken? En wat blijkt het oude stadhuis is via een hele lange muur verbonden met het fort dat een meter of 200 verderop ligt. Door deze muur loopt een gang, waardoor je ongezien het fort kan bereiken. En even later lopen wij dus door de muur richting het fort. Op één ander stelletje na zijn we de enige bezoekers. Da's nog even wat anders dan in Florence. Het fort heeft nog een aantal hoge torens die we mogen beklimmen en van waaraf je een mooi zicht hebt over het meer aan de ene kant en de stad aan de andere kant. Na een rondje door het fort lopen we weer terug richting het centrum van de stad. Daar zijn genoeg winkeltjes die lokale producten aanbieden uit de streek. Maar we besluiten de kazen, worsten en dergelijke pas op onze terugweg van de Amalfikust te kopen. Maar het duurt nog wel even voordat het zover is...

Eigenlijk willen we in een plaatsje dat tussen Castiglione del Lago en ons verblijfadres ligt gaan eten, maar als we daar enkele straten hebben afgestrompeld blijken alle restaurants gesloten te zijn. Blijkbaar doen ze hier nog aan de maandagsluiting bij de restaurants... Terug in de auto, dan eten we wel gewoon in ons eigen hotel.

Maar net voordat we het dorp Capolona binnenrijden zien we langs de weg een Pizzeria die geopend is. Dus auto aan de kant en parkeren! Dat het eigenlijk een plek is waar we niet mogen staan, daar kijken we nu even niet naar. Wij hebben een geopende Pizzeria. Ze zijn er nog in Italië...

We zoeken een tafeltje. Wat niet echt heel moeilijk is, want we zijn de enige gasten in het restaurant. Ik hoop voor de twee mannen (broers? Vader-zoon?) dat er nog wat meer gasten komen. Maar zo krijgen wij alle aandacht. Nou ja aandacht, de aandacht gaat meer uit naar de tv die in het restaurant hangt en waar een quiz op te zien is. Hoe dan ook, we bestellen een fles wijn, pizza/pasta en daarna nog een dessert. En het smaakt allemaal prima. Na het eten lopen we met de fles wijn onder de arm richting de auto. Hij is nog niet leeg, maar dat lukt op de kamer vast prima!

Terug op de kamer worden de kofffers weer ingepakt, de wijn opgedronken, veel water 'verspild' onder de heerlijke douche en nog even twee verslagen gemaakt.


Morgenochtend vertrekken we naar Rome...