Dag 19. Wegens feest: file! Wat een feest...

Ons laatste ontbijt in Italië. En goed ontbijt, of beter gezegd een heel goed ontbijt. Meer verse broodjes, beleg, vers fruit, eieren, yoghurt, muesli en nog veel meer. Zelfs, al mag ik het mischien niet zeggen in Italië, zelfs met echte Nespresso koffie! Even tussendoor: er is trouwens net een nieuwe special edition van Nespresso uitgekomen. Van de week gelijk maar even kopen, voordat hij al weer op is. Maar nu terug naar Italië...

Na het ontbijt lopen we als volleerd inwoner van Venetië die alle straatjes kent, terug naar de dichtstbijzijnde halte van de busboot. Zonder kaart van Venetië kan je de boordjes volgen naar de belangrijkste bezienswaardigheden, maar of je dan ook je hotel nog terug kan vinden in het doolhof aan straatjes???

We staan nog maar net bij de halte of de boot komt er al aan en brengt ons in een goed half uur varen over het Canal Grande (de enige foto's van vandaag), naar de parkeergarage bij Piazalle Roma. Ook de auto hebben we snel weer teruggevonden. Binnen vijf kwartier na het ontbijt rijden we weg uit Venetië. Waarheen precies weten we nog niet. We zien wel waar we uit gaan komen. In ieder geval ergens in Duitsland.

En alles gaat van een leien dakje. In Italië een heel klein beetje file, maar niet noemenswaardig. Oostenrijk zijn we binnen één uur al doorheen (incl. pauze). En rond een uur of twee rijden we Duitsland al binnen. Gaan we via Stutgart of via Nürnberg. De navigatie zegt Nürnberg. Vooruit dan maar.

Nou vooruit wilde ik wel, maar op de Duitse weg, in ieder geval die rond Nürnberg wil het verkeer geheel niet vooruit. Er werden vele files vermeld van tussen de tien en twintig kilometer. En volgens mij hebben we drie van die files gezien...

Ik had om 16:00 uur willen stoppen in een plaats die maximaal nog zo'n 500 kilomter van huis zou liggen. Met al die files, waar we van half drie tot min of meer half zeven hebben ingestaan, liep dat een beetje anders. Rond half acht waren we het HELEMAAL zat en zijn de snelweg afgegaan zodra dat kon en op zoek gegaan naar een overnachtingsadres.

Die hadden we gelukkig binnen 10 minuten gevonden. We zitten nu in zo'n lekker traditioneel Duits hotel, waar alles van hout is, de vloeren kraken en van die kleine Duitse dekbedden op bed liggen. Het plaatsje heet (geloof ik) Rottendorf.

In ieder geval waren de schnitzels in het hotel prima! En de (Duitse) wijn trouwens ook.

We weten inmiddels ook waarom het zo druk was op de Duiste wegen. Maandag vieren ze de hereeniging van Oost en West Duitsland. Iedereen is nu drie dagen vrij. Dus dat belooft wat voor morgen...

Maar het plan is om morgen uiterlijk drie uur thuis te zijn!
Leg de 'La Pauline' (rosé) maar vast koud...