Dag 15 (7 oktober)

Vang Vieng

Ik besluit er vandaag maar eens een heeeeeel relaxt dagje van te maken. Dat had ik in ieder geval in gedacht toen ik vanmorgen op stond. Rond half negen zit ik aan een prima ontbijt; roerei, spek, brood, koffie, jus d'orange en vers fruit. Helemaal goed. Het terras van het Guest House is direct gelegen aan de rivier. Op de rivier varen wat slow boats voorbij, de zon begint al lekker te schijnen en de wolken rond de bergtoppen beginnen langzaam op te lossen. Het begin van een mooie nieuwe dag.

Na ontbijt pak ik mijn laptopje erbij en besluit ik mijn achterstand in reisverslagen helemaal inhalen vandaag. En zoals je ziet, is dat prima gelukt. Rond half één komen Ruud en Ralph mijn kant oplopen en zeggen dat ik mee ga met het tuben op de rivier. Ofwel met een grote autoband de rivier afdrijven. Dat zie ik wel zitten en ruim mijn spullen op. Even omkleden en niet veel later lopen we met z'n drieën richting het centrum van Vang Vieng. We gaan ons in het 'ruige' leven van Vang Vieng storten. En dat dat best ruig is...

We lopen naar een gebouwtje waar alles geregeld wordt. We huren een band. 5,50 euro voor het lenen van de band en het vervoer naar de plaats waar we het water in gaan met de tube. Daarnaast 6,- euro borg voor de band, die krijgen we terug zolang we de band maar inleveren. We moeten alleen nog even tekenen dat we ze niet aansprakelijk stellen mocht er iets mis gaan. Voordat goed en wel onze naam op het papier staat wordt het al weggetrokken en krijgen we met stift een nummer op onze hand geschreven.

Vervolgens zitten we vijf minuten later in een Tuktuk, met de banden boven op dak, richting de start van het parcours. Met een minuut of twintig zijn we er. Uitstappen en het water in, dachten wij. Maar dat moest anders. We moeten keuze maken tussen het gele kamp of het rode kamp. We kiezen maar voor geel. We krijgen een gele band en moeten het terras bij de gele bar opklimmen. Het is een terras die uit meerdere lagen bestaat, compleet opgebouwd uit houten palen. Er is een grote 'glijbaan', welke in Nederland direct afgekeurd zou worden, omdat je er niet zonder schaafwonden vanaf kan glijden. Eerst krijgen we een schnaps, en dan nog een. En aan de bar kan je van alles bestellen. Alle soorten cocktails vanaf 1,- euro. Je kan in plaats van een glas ook een klein emmertje met cocktail bestellen. Dan krijg je het tweede emmertje er direct gratis bij. Geen wonder dat deze plaats het Ibiza van Loas noemen. En dan is dit nog maar de eerst bar en zijn we niet eens begonnen. Wat er volgen binnen één km nog zo'n 12 bar-eilanden langs de rivier...

We slaan de glijbaan maar even over en gaan met de trap naar beneden. We zoeken een leuke band uit en springen de rivier in. Ook hier zou het wéér handig zijn geweest om open sandalen te hebben. Maar vandaag heb ik gewoon mijn leren schoenen aan. Of die er van op knappen weet ik niet (of eigenlijk ook wel). Maar goed, voor de volgende active vakantie koop ik open sandalen, maar dan alleen voor de vakantie... Even later drijven we rustig met de stroom mee de rivier af. Wij zijn nog niet weg van de eerste bar of de volgende is al weer binnen bereik. Met veel geschreeuw worden we gevraagd naar de kant te komen. We hadden besloten maar een aantal barretjes over te slaan een door te drijven. Het ene bar-eiland is nog groter en gekker dan het andere. Allemaal zijn het hele grote alleen van palen gemaakte huten. De een heeft een glijbaan, de andere een tokkelbaan het water in. Of je kan met touwen het water in slingeren als een soort Tarzan. Daarnaast klinkt vanaf elk eiland keihard de meest afwisselende muziek. Volgens mij zijn we toch iets te oud voor deze activiteit. De gemiddelde leeftijd zal hier niet ver boven de 20 uitkomen.

Bij bar nummer acht of negen gaan we de kant maar weer eens opzoeken. We worden door middel van een soort reddingsband naar de kant getrokken. Ze hebben hier een hele grote glijbaan, een tokkelbaan en een touw om het water in te slingeren. We hebben wel zin om de glijbaan te gaan doen. Je mag er echter alleen gebruik van maken als je maar wat besteld. Ik neem een bacardi-cola. Het is tenslotte 14:00 uur geweest...

Nadat we ons drankje op hebben gaan we er voor. Ik mag als eerste. Ik klim de trappen van de glijbaan op. Best nog wel hoog eigenlijk. Bovenaangekomen zie ik hoe de glijbaan gemaakt is. Ik hoop dat ik hier heel vanaf ga komen... Ik schat dat de glijbaan een meter of 20 lang is en ongeveer één meter breed met schuin opstaande randen. Het is helemaal van badkamer tegels gemaak, met van de lekkere voegen er tussen in. En om je nog wat hoger de rivier in te gooien lopen de onderste drie meter van de glijbaan weer redelijk schuin omhoog. Ik hoop dat die overgang een beetje soepel verloopt. De watervoorziening boven aan de glijbaan wordt aangezet, anders wordt het weinig glijden. Deze watervoorziening is niet meer dan een tuinslang waarmee de glijbaan een beetje nat gemaakt wordt...

Slik. Ik ga zitten en laat me vervolgens op mijn rug naar beneden glijden. Met een rotvaart glij ik naar beneden, dreig bijna even schuin te gaan en de kanten zijn te ver weg om me nog recht te trekken. Mijn rug lijkt het te houden... Dan komt de overgang naar het stuk omhoog en voordat ik het bijna doorheb vlieg ik door de lucht en kom ik met een plons in de rivier terecht. Gelukkig is die diep genoeg. Ik zwem naar boven en vervolgens naar de kant. Ik heb het overleefd, maar één keer is toch wel genoeg. Vervolgens is Ralph aan de beurt. Ook hij overleeft de rit, Ruud komt echter op zijn zij in het water terecht, waardoor in één keer al het lucht uit zijn longen wordt gepompt. Na een paar minuten kan hij weer normaal adem halen, met hij zal zeker de komende dag nog last hebben van deze glijbaan.

We duiken maar weer de rivier in met onze banden en laten ons lekker rustig meedrijven met de stroom. Na nog een paar honderd meter zijn de barretjes voorbij en wordt het een stuk rustiger op het water. Op een gegeven moment horen we alleen nog het water. We drijven heerlijk rustig die rivier af met de hoge bergen en de zon op de achtergrond.

Ik lig met mij hoofd op de band recht naar boven te kijken. Een mooie blauwe lucht met hier en daar een paar wolken. Heerlijk om ze de rivier af te drijven. Als je echter je rug nog wat holler maakt en met je hoofd over de band gaat hangen, zodat je met de bovenkant van je hoofd het wat raakt zie je de wereld letterlijk op z'n kop. Een heel aparte ervaring. Ik zou zeggen probeer het eens als je in een band een rivier in Laos afzakt.

Na een uurtje doordrijven komen we bij Vang Vieng aan en gaan we het water uit. We brengen onze banden terug waar we ze meegekregen hebben. Nadat we onze borg terug hebben gekregen lopen we richtig de Swedish backery voor een lekkere cappuccino met wat lekkers erbij. Dat hebben we wel verdiend! Even later komen Dieny en Patrick er ook bij zitten, zij hebben vandaag een fietstocht door de omgeving gedaan en hebben de grotten bezocht.

Vervolgens lopen we met z'n drieën terug naar ons logeeradres. Tijd om even lekker te douchen, om te kleden en dit verslag te maken. Dat ga ik nu eerst even online zetten en daarna de stad weer in om wat lekkers te gaan eten. Voor de kosten hoef je het hier niet te laten. Een van de duurste maaltijden kost wel zo'n 4 a 5 euro.

Morgen rijden we trouwens weer verder. Dan gaan we naar de hoofdstad van Loas: Vientiane. De belevenissen daar lezen jullie in de komende dagen wel weer. Voor vandaag houdt het hier op.

O ja, van vandaag heb ik geen echte foto's, behalve die van het hotel. Ruud en Ralph hebben wel wat foto's gemaakt van het tubing. Die probeer ik nog wel even van hun camera af te halen in de loop van de week.

Toegift:
Net op het moment dat ik verslag online wil gaan zetten in het Guest House begint het ineens enorm te plensen en enkele seconden later is het donker, pikkedonker! De stroom is uitgevallen. Niet alleen hier in ons verblijf, maar in heel Vang Vieng. En we wilden ook lekker gaan eten. Helaas! We hebben maar een paar zakken chips gekocht bij de winkel naast het Guest house. Dat is voor vandaag ons diner. Na zo'n 1,5 uur in het donker gezeten te hebben is er nu weer licht. Toch nog even snel het verslag online zetten en dan de tas pakken voor het vertrek van morgenochtend.