Dag 1
Door: rtbg
Blijf op de hoogte en volg Richard
23 Februari 2011 | Spanje, Adeje
Niets vergeten? Alleen de zonnebrandolie; zouden we die nodig hebben met de verwachte 26 graden voor de hele komende week? Tja, ik kan er ook niets aan doen dat jullie in Nederland nog nachtvorst hebben...
Deze ochtend kunnen we rustig beginnen, omdat we pas rond een uur of tien op Schiphol hoeven te zijn. Al dient 'rustig' hier vandaag enigszins anders opgevat te worden. We hadden gisteren eigenlijk al gehoopt te horen dat we het huis dat we willen gaan huren ook daadwerkelijk kunnen gaan huren. Het enige dat roet in het eten zou kunnen gooien is mijn werkgeversverklaring. Daar staat nu natuurlijk heel netjes op dat er ontslag voor mij is aangevraagd. Daar zijn verhuurders meestal niet zo heel erg blij mee...
We worden vandaag door de ouders van Ramaka, Andrea en Wil voor intimi, weggebracht naar het vliegveld. Als er iemand voor anderen (lees: o.a. ons) klaar staan zijn zij het wel! Na de koffie rijden we in hun (nieuwe) witte Skoda richting het vliegveld. Dus ik zou zeggen, volg de Skoda rijder...
En ja hoor, als we onderweg zijn naar Schiphol, belt de verhuurder. En zoals ik al zei, die was dus niet blij met mijn werkgeversverklaring. Hij wil nog wat aanvullende informatie (lees: garanties) hebben... Gelukkig heb ik de laptop bij me! Even later zitten we aan de koffie mét gebak bij Starbucks en ondertussen sturen we de gewenste documenten door naar de verhuurder. Nu maar weer een paar dagen afwachten of het allemaal rond komt. Nu is het tijd om aan de vakantie te denken.
We hebben nog (heel) even tijd om te tax free shoppen. Zoals bij elke vakantie 'moet' er weer een nieuw 'luchtje' gekocht worden. Dit keer ga ik voor Armani en Ramaka voor Issey Miyaki. Even voor twaalf uur mogen we het vliegtuig in. We zitten op rij 27, bijna helemaal achterin. Als een 'blij kind' zit ik naast het raam!
En wie hebben we daar? Eerst zie ik Peter van der Voorst aan komen lopen. Even denk ik nog die gaat op zoek naar 'royalties' op Tenerife, volgens moet hij naar Lech want daar zit Bea. Maar vlak daar achter komt Tatjana aanlopen. Ik wist dat ze op zoek is naar een man, maar dat ze nou voor mij helemaal naar Tenerife vliegt vind ik wel heel bijzonder...
Ze vallen neer op rij 26. Ze hebben ook hun kapper, Mari van der Ven, meegenomen. Daarnaast nog een driekoppige filmploeg en een dame die alles schijnt te regelen. Die zitten allemaal naast ons op rij 27. Helaas voor mij, heeft Tatjana ook 'haar' mannen meegnomen, alleen zitten die op rij 20...
Met een half uur vertraging rijden we richting de startbaan. Vriendelijk wordt er verzocht alle elektrische apparatuur uit te zetten. Mari heeft er enigszins moeite mee zijn Blackberry uit te zetten. Niet alleen omdat hij het te druk heeft met het smsen naar zijn liefje. De naam heb ik niet kunnen lezen en ik ben ook niet zo op de hoogte van wie het met wie doet onder de BN'ers, maar hij ging hem in ieder geval erg missen de komende dagen...
Maar met wat hulp van Peter lukt het uiteindelijk om zijn telefoon uit te zetten, zodat we veilig kunnen vertrekken. Zoals bij elke vliegreis, worden voor het opstijgen de veiligheidsvoorschriften nog eens doorgenomen. Dit keer niet door een paar charmante stewardessen, maar door een paar stewards. Ach, Peter en Mari zullen er blij mee geweest zijn...
De dame die naast ons zit en alles schijnt te regelen voor het programma 'Help Tatjana aan haar 10de man', heeft het draaiboek van de opnames in het vakje van de stoel voor haar gedaan, tussen de verkoopgids van Transavia en het overgeefzakje. Helaas heb ik niet meer kunnen lezen dan dat ze aflevering zeven van het porgramma rondom Tatjana op Gran Canaria gaan opnemen (volgens mij over 2,5 week op tv). Ik had zo graag wat 'geheime' info doorgespeeld aan SBS. Hadden zij ook nog een leuk nieuwtje gehad voor HvN. Daarnaast is de dame blijkbaar ook goed in het regelen van gebak, want even later zitten ze op bijna 12 km hoogte aan de Bosse bollen.
Ergens halverwege de vlucht staat Mari, die voor mij zit, op om even in het gangpad te gaan staan. Hierbij hangt zijn broek nog net niet op z'n knieen en zijn onderbroek nog net niet iets daarboven, maar ik kan jullie wel vertellen dat er meer is dat hij niet scheert dan allen zijn baard. Gelukkig heeft hij meer kaas gegeten van het in model brengen van het haar van anderen. Sorry, Mari, had je maar iets vriendelijker moeten zijn... Maar wees gerust, ik zal verder niet vertellen welke kleur boxer je aan had.
Het laatste deel van de reis konden we naar heel wat anders kijken, want als hoofdfilm van de reis stond 'Toy story III' op het programma. Ik moet zeggen dat deel I en II me niet echt konden boeien, maar deze, welliswaar zonder geluid (ik was te lui om mijn koptelefoon uit mijn rugzak te halen) eigenlijk best wel leuk en onroerend was. Sterk spul het die Fishermans friend!
Kunnen jullie je trouwens nog speelgoed van toen je nog klein was herinneren? Waar je mee sliep of speelde? Ik om heel eerlijk te zijn niet. Ik was niet zo van de autootjes en zeker niet van de poppen (om even duidelijk te zijn). Eén van de dingen die ik me nog wel kan herinneren was een groene Hulk (is dat een pleonasme?). Die was zo'n 30 cm groot en van rubber en met daarin een soort gelei. Je kon zijn benen en armen op allerlei manieren uittrekken en dan gingen ze vanzelf terug naar de oorspronkelijke staat. Die heb ik van een oom en tante gekregen toen ze in Amerika op vakantie waren geweest. Alleen de lol hield op toen ik zijn arm iets te ver uittrok, toen kwam de gelei er uit lopen en even later overleed de Hulk. Ik heb er nog een trauma van...
Maar ik had het over Toy Story III en over het weggooien van oud speelgoed waar je misschien wel 10 of 15 jaar mee gespeeld hebt. Niet gezien? Ik zou hem dan toch maar eens gaan kijken! Hij is te koop bij BOL.com, Freerecordshop.nl, Mediamarkt.nl en vast nog veel meer andere ONLINE shops, al kan ik er niet zo snel nog één bedenken...
Eindelijk komt er weer land in zicht! Met een bocht vliegen we min of meer om Tenerife heen (een soort rondje van de chauffeur) en landen vervolgens op het vliegveld in het zuiden van Tenerife. Wij mogen er uit, Tatjana en haar mannen laten we achter, want die moeten nog door naar Gran Canaria. Een gemiste kans voor haar.
De telefoon mag weer aan. De klok een uurtje terug. Hebben wij alvast een lange avond (zeg maar zo'n zwoele zomeravond). Nu nog 'even' de koffers en de huurauto ophalen. Als we de taken even verdelen dan gaat het ongetwijfeld sneller: Ramaka haalt de koffers, ik regel de huurauto. Voordat de koffers een keer kwamen, waren we wel een tijdje verder, voordat ik de huurauto geregeld had waren we nog een heeeeeeel tijdje verder.
We waren zo slim geweest de huurauto thuis al te regelen en zelfs al 'in te checken'. Volgens de site van Hertz zou dat zeer veel tijd schelen bij het afhalen. Daar stond natuurlijk niet bij dat het afhalen heel lang zou gaan duren als degene die voor je aan de balie staat niet van te voor alles via internet geregeld en ingecheckt heeft... Bovendien was er een redelijk grote taalbarriere tussen de slecht Engels sprekende Spaanse vrouw achter de balie en de slecht Engels sprekende Noorse vrouw voor de balie.
Maar uiteindelijk is alles goed gekomen. Zowel de Noorse als wij hadden een auto. En waarschijnlijk zijn we beiden afgezet en hebben we beiden teveel betaald. Mijn Spaans is namelijk ook niet zo goed en in Spaans geschreven formulieren kan ik al helemaal niet lezen. Hans, waar ben je als ik je nodig heb? Zeker weer op een of andere beurs?
Even later rijden we met een bijna nieuwe Peugeot 207 van de parkeerplaats van het vliegveld af in de richting van Costa Adeje. Het is een kilometer of 20 rijden naar ons hotel. Lekker de airco aan want het is hier best warm. Had ik al gevraagd of jullie ook zulk lekker weer hebben in Nederland? Van huis heb ik de Mio (een soort TomTom) meegenomen om ons overal heen te brengen waar we op het eiland heen willen. Dat hij al twee jaar niet bijgewerkt is met nieuwe wegen mag toch geen probleem zijn. Hooguit staan er een paar wegen niet op, zoals bijvoorbeeld de weg waar we op dat moment over heen rijden. Maar met hier en daar wat keren vinden we uiteindelijk een mooie parkeerplaats naast ons hotel.
Nu alleen nog even inchecken en de heenreis hebben we weer achter de rug en is het hoog tijd om helemaal niets te doen, behalve te genieten van alles dat nog gaat komen de komende dagen...
-
24 Februari 2011 - 14:59
Mam, Pap En Anne.:
heeey (tante) ramaka en (ome) richard,
fijn dat de vlucht goed verlopen is! hopelijk hebben jullie het nog heel gezellig samen..!!
het weer was hier gisteren niet goed, want het sneeuwde... :-(
wat leuk dat jullie zoveel beroemdheden tegenkomen, zoals marco en leontien Borsato!!
wie weet wie je nog allemaal tegekomt..... ;-)
en was het nog moeilijk de hoogste berg te beklimmen....of ging je met de lift...??
nog veel plezier Mam, Pap en Anne XxXxXx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley